Bir hicab-ı nar-a düştüm,ne civan-ı yar ümüş,
Saküsüz şarabun içtüm,ne püryan-ı zâr ümüş.
Dilese cânân canumu,hebayum aşk belâsuna,
Nafisüz harabun çektüm,ne üryan-ı ar ümüş..
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu aşk denilen Allahın sıfatının açılımına, mana alimindeki boyutuna, aşkı biz elestü ile tadarız, onunla gireriz cennete, gönlün ritmi ve nağmesidir. Yaradan da ancak aşk ile idrak edilebilir. Aşk perdeleri açar, O nun nurudur, Aşk insanı sidretül müntehaya götürür ve, ve..... aşığın pazar yeri yoktur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta