Aşk Dilinde Şiiri - Mehmet Anonim

Aşkın Dilinde

Aşk…
Adını söylerken bile
dudaklarım titriyor.
Çünkü bu kelime,
insanın yüreğine en ağır gelen,
ama aynı zamanda en tatlı olan şey.

Aşk,
bir bakışla başlar.
Koca bir ömrü değiştiren küçücük bir an.
Kalabalık içinde kaybolurken
bir çift göz sana dokunur
ve sen o andan sonra
asla eskisi gibi olamazsın.

Aşk,
gözlerin birbirine değdiğinde
zamanın durmasıdır.
Dakikaların saatlere,
saatlerin günlere dönüşmesidir
ama senin için her şeyin
bir nefeste geçip gitmesidir.

Aşk,
elini tuttuğunda kalbinin hızlanmasıdır.
Dokunmak bile yetmez,
çünkü insan,
sevdiğinin içinde kaybolmak ister.

Aşk,
geceleri uyumadan önce
onu düşünmek,
uyandığında yine onunla uyanmaktır.
Yastığın onun kokusunu taşır,
rüyaların onun gülüşünü saklar,
uyansan bile kalbin
onunla atmaya devam eder.

Aşk,
bir şarkının sözlerinde saklanır.
Bir dizede onun adını bulursun.
Bir rüzgâr estiğinde
kokusu gelir burnuna.
Ve sen,
hiçbir yerden kaçamazsın.

Aşk,
bazen kavuşmaktır.
Göz göze geldiğinde
dünyanın bütün acılarını unutmak.
Birlikte yürümek,
birlikte susmak,
birlikte gülmek.
Her anın ona ait olmasıdır.

Ama aşk,
bazen kavuşamamak da olur.
Özlemek,
beklemek,
bir umutla yaşamak.
İsmini fısıldarken
gözlerin dolmasıdır.
Bazen en çok sevdiğine,
en uzakta kalmaktır.

Aşk,
acıyla tatlının kardeşliğidir.
Bir gün seni gökyüzüne çıkarır,
ertesi gün yere çarpar.
Ama sen yine de vazgeçemezsin.
Çünkü aşk,
ne olursa olsun
insanın kalbine hükmeder.

Aşk,
bir ömür yetmeyen şeydir.
Sevdikçe çoğalır,
çoğaldıkça yanar.
Bir gün elinden kayıp gitse bile,
kalbinde hep onun izi kalır.

Çünkü aşk,
ölmez.
İnsan ölür,
zaman geçer,
ama aşk kalır.
Bir hatırada,
bir şarkıda,
bir kokuda,
bir bakışta yaşamaya devam eder.

Aşk,
bizim en büyük yangınımızdır.
Kimi zaman cennete çevirir,
kimi zaman cehenneme.
Ama insan,
her şeye rağmen
aşksız yaşayamaz.

Ve ben…
Bütün yaralarıma rağmen,
bütün kayıplarıma rağmen
aşkı sevmekten vazgeçemem.
Çünkü aşk,
beni ben yapan,
kalbimi hâlâ atan,
ruhuma hâlâ nefes veren tek şeydir.