Aşk Dilencisi Şiiri - İsmail Civelek

mechul yerlerde sürünen
garipler gibiyim
rüzgarda uçan yapraklar
dolaşır etrafımda
sen gelmezsin bu gecede
ben sensiz kalkarım sabahıma
gün ışığı vururken gözlerime
ıslatırken yanağımı damlalar
silersin diye beklerim
gelmezsin bilirim inatçım
hayal ederim geçen giden biten
o güzelim yıllarımızı
ben sende tutsak bir mahkum
sen firari kaçağımsın
koynumda sakladığım
solmuş resminle
avunan bu aşığa bak
seni ne çok seviyor biliyor musun
hissetsen çok tan gelmiştin
ama ben biliyorum ki
sen hiç gelmeyeceksin
bana dönmeyeceksin
acımayacaksın bu aşk dilencisine
gelme ben senin hayalinide severim
ben kokunu alırım esen rüzgardan
umut ederim yanımdaymış sın
senle yaşarım sen varmışsın gibi
kendimi avuturum kandırırım işte
sen hiç gelme olur mu dönme ismailine
ben aşkların unuttuğu civeleğim ya

develi köyü
pamukkale
denizli