Aşk Deryası Şiiri - Abdulkadir Karaman

Aşk denen sonsuz deryaya
Düştüm ama çıkamadım
Ayrılığın surlarını
Ne yaptıysam yıkamadım.

Her şeye rüya dediler
Aşkıma riya dediler
Böyledir dünya dediler
Coştum ama akamadım.

Etti beni benden azil
Oldum el-aleme rezil
İndi yüreğime nüzul
Gayra dönüp bakamadım.

Göründü hüsnü, gözüme
İsmi dolandı sözüme
Düştü bir ateş özüme
Yandım ama yakamadım.

Doldu sineme sel olup
Sinem vahasız çöl olup
Açıldı, gonca gül olup
Gül oldum gül kokamadım.

Leyla misali aradım
Divaneye çıktı adım
Kavuşmaktı tek muradım
Bir türlü kavuşamadım.

Bakın, perişan haline
Düşmüş ayrılık eline
Şu perişanın dili ne?
Der, canansız yapamadım.

www.kadirkaraman.com