Aşk Dersem Çık Şiiri - Davut Daşkıran

Bir gece sana uyandım düşümde
Gündüzün kollarından kaçıp gelmelerimle
Sessizce...

Bilmezdim zor olduğunu
Sana dönmenin
Gülüşlerimin kıyısındaki rıhtıma
İnip binen hüznüme alışıyordum oysa

Ve korkuyorum sonra
Gri olunca gökyüzü
Kaybolmasın istiyorum ağlayışlarım

Seni bulduğum o ıslak tenimde
İstemiyorum Bir b/aşka b/akışın ağlattı bulutları
Esmesin sakın kirpiklerinde
Soluğuma değmeyen hiç bir rüzgâr

Hani dağlar vardı
Gözlerinde sakladığım
Ne zaman sıkılsam salardım ruhumu
Özgürce yükseklere
Kimse olmazdı
Ben ve g/özlerindeki o çıldırtan huzur
Yalan olmasına inanmadığımdan hani
Düşerdi bakışlarım omuzlarına

Ve bir boşluk
Darmadağın olmuş siluetin de
Ellerim yokluyor izlerini
Derin yaralar bulurken kimsesizliğimde
Titrek bir sayha kopuyor yüreğimin derinliklerinde

Saklamazken kendimi sana
Neden sobelerdi ki seni bensizlik

Gel hadi şimdi
Saklan sevdamın arkasına
Aşk dersem çık
Ayrılık dersem çıkma