Biz iki balıktık, aşk da bir deniz.
Yüzerdik koylarda gamsız, kedersiz.
Bıraktık sularda gümüşten bir iz.
Keskin kancalara taktılar bizi,
Çırpındık kıyıya çektiler bizi.
Şimdi gözlerimiz cam gibi parlar;
Üstümüze gelir; evler, duvarlar.
Nerde aşk denizi, sonsuz dalgalar?
Keskin kancalara taktılar bizi
Çırpındık, kıyıya çektiler bizi...
Kayıt Tarihi : 15.10.2002 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!