Aşk Denizi Şiiri - Mehmet Gezer 2

Kervan dizilmiş aşkla gece gündüz yol alır
Yükü aşktır günler uzar geride hasret kalır

Kalbim suya atılan bir ağ gibi korkudan titrer
Ömür uzadıkça güller solar aşk hüzünle biter

Sevgi çiçeğine hasret dudakta nehir döküldü
Yiğit can verdi bileği Azrail karşısında büküldü

Masum çocuğun bakışı gibi ölüm seni bekler
Aşk denizine daldım adının üstüne ölüm eser

Hani nerede yiğitler adaleti aşkla ayakta tutan
Kimler geldi geçti ölüm dalgasıdır onları yutan

Başlar eğik heybesinde kalmadı bir tek sözün
Ölüm gelince ayak titrer dünyada kalır gözün

Hicret doğmakla başlar ölümle zirveye ulaşır
Aşkın kasesinde sevda şerbeti ölüme bulaşır

İnsan dağ çakıl misali nankör nefisler ateşli
Kalp aydınlık olunca güzel yarınlar güneşli

Rahmet vadilerinde kalp durmadan aşka gelir
Bu fani diyarda göç var ruh bedenden çekilir