Soğuk, ıslak ve zifiriydi gece
Hava ağırdı ağır ve boz bulanıktı
Soluğu tükenmiş tahta masalar
Tozlu örtülere saklamıştı gözyaşlarını
Ve sabahı bekleyen kimsesizlerdi, rakı bardakları
Köşede bir ihtiyar balıkçı titreyen elleriyle
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
