Soğuk, ıslak ve zifiriydi gece
Hava ağırdı ağır ve boz bulanıktı
Soluğu tükenmiş tahta masalar
Tozlu örtülere saklamıştı gözyaşlarını
Ve sabahı bekleyen kimsesizlerdi, rakı bardakları
Köşede bir ihtiyar balıkçı titreyen elleriyle
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
