Aşk,Deniz ve Kuğu Şiiri - Güler Tunalı Eren

gözlerin gölde boğulmuş göz renginde
kanatlarında bir acayip yanma
uzandıkça uzanıyorlar
deniz düşüyor aklına
gidesin var
kanatlarını kesip denize atasın var
...........
eğilip kulağına 'gitme! ' derim
düşlediğin kadar bilirsin sen denizi
birazcık bilirsin
o birazcıkta bir sürü şey olur
zordur maviliklere sefer etmek
'kuşlar,balıklar ölür
haberi olmaz ki denizin'
bağlanmaz okyanus kanatlara
mecalin kalmaz kulaçlamaya
heveslerinin içinde kaldığı
kocaman kursak olur dalgalar
kırbaç olur vurur iliklerine
vurgun yersin diplerde bir yerde
buzlaşır soğuyan kanatlarının
kıkırdağı
..............
...............
bir çift kanat sonuna kadar açılmış
kıyının hemen başladığı yerde
bilgece açılmış son bir defa
ufuk çizgisi kadar açılmış
gözlerinde buğu
gagasında köpüklerin tuzu
sevmişti bu maviyi sonuna kadar
yıllaryılı denizde yaşamış gibi
ömrünün neresinde?
aşkının neresinde?
yıkılmış kumdan bir kalenin dibinde
kıyıya vurmuş kısmetsiz balıkçı teknesi gibi
kendinden binlerce mil uzakta

ve sen
kuğudan daha kuğusun artık
gerisi yalnızca zannettiklerin

28.11.2016 Antalya