Aşk delilikmiş Şiiri - Mevlüt Çetinkaya

Bakmayın şişkin gözlerime,
24 saat boyunca uyudum.
Keyfimden degil ha, yanlış anlamayın,
Sevdigimi, rüyalarda görmekti umudum.
Ne o, neden şaşırdınız, neden güldünüz,
Yoksa kafayı yediğimimi düşündünüz;
Bende bilmiyordum, aşk buymuş demek.
Nedense acı veriyor hep.
Boş, boş oturup onu beklemek.
Hasretlikse işkence.
Yetmiyor, gelsin artık demek.
Gülmeyin karşımda öyle,
Yüregimde fırtınalar kopuyor,
Kalbimde hasret sancıları,
Gözlerime özlem doluyor.
Neyse bana müsade,
Zaten, sizlede dertleşilmiyor.
Ne beni anlıyorsunuz,
Nede, kalbimdeki aşkı.
Yetmezmiş gibi birde gülüp,
Alay ediyorsunuz.
Oysa, bir zamanlar hatırlıyorumda,
Sizde seviyoruz, diyordunuz
Aşıktınız, çok özlüyordunuz,
Yoksa, benmi abartıyorum aşkı,
Yada sizmi, hevesten bahsediyordunuz,
Ya tamam, kızmayın gidiyorum.
Ben, hayallerimde bir dünya kurdum.
Aşkımla hayal dünyamda yaşıyorum.
Merak etmeyin ara sıra,
Sizleride misafir edip agırlıyorum.
İnanın, hayalde olsa o dünyada
Ben aşkımla çok mutluyum.
Bazen, el ele özgürce dolaşıyoruz.
Bazende, göz göze dizdize, oturuyoruz
Bazen o benim dizime yatıyor,
Bense ipek saçlarını okuşuyorum.
Bazen başını gögsüme yaslıyor,
Bende ona aşkımı fısıldıyorum.
İşte aşkımla hayal dünyamda,
Böylesine mutlu bir aşk yaşıyorum.
Bak yine takılıp kaldım size,
Mahrum ettiniz, aşkımdan beni yine,
Paylaşmaktan, anlatmakdan daha güzel,
Dalıp gitmek,aşkımın oldugu hayallere;
Durumum vahimmiş öylemi!
Yermi ayartacan, bana bakır köyde?
Aşk delilikmiş zaten,
Delilikte bir hastalık.
Bende hastayım zaten aşkıma be;
Aşkımsa bana tek derman, tek çare,
Sizde, severseniz bir gün,
Sizde olursunuz, deli, divane;
Ozamanda bol, bol gülersiniz, kendi halinize;
Hadi bana müsade,
Aşkım bekliyor, hayal dünyamda beni;
Zaten bende çok özledim, aşkımın hayalini;