ölülerin koktuğu bir sokaktı,
bir sokak mı desek, adamlar havariler ve kadınlar.
karanfillerle yollara düştüğünü gördük.
karanfiller küskün, karanfiller gururlu, karanfiller ölümlü
ben adımı bir çırpıda pencerenin buğusuna yazdım
fatma’nınkini hemen yanı başıma.
........karanfiller ölümlü....
........aşk değil...............
halbuki aşkı doğuran kadın,ölümün ta kendisi değil mi? bitmeyen bir hayata sahip olsaydık hiç aşık olabilr miydik düşündünüz mü? ben düşündüm.
kaybettiğimiz savaşlar doğurur bizi yeniden.
bir papatya yalnızlığı bir karanfil gururundan ne denli asildir onu da bilirim.
sevmek yasak bölgere girmektir bence.din ve vicdan yasak bölgeleri kaldırıyor ayrıca.
yani başlık ve 'karanfiller ölümlü' uymuş mu bilmem.
siz iyi bilirsiniz siz ÇATIŞMALARIN ŞAİRİ.
hırsları içime yürütmeden yaşamayı beceremedim.
hırslarımı emzirdim devamlı ve kadın.
siz iyi yaparsınız sanıyorum siz...
selam bize yakın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta