Aşk Değdi Özüme Şiiri - Orhan Ayar

Belki güne iyi başlamamıştım. kendimi iyi hissetmedim gün boyu,içimdeki sancılar büyüdükçe büyüdü, artık akşam olmuş gün ışığı kendini kaybettirmişti.Dalga dalga yayılan ışık yerini karanlığa bırakmıştı ama içimdeki sancılar zirveye çıkmıştı....zaman ilerliyordu. zaman içinde herşeyi barındıran sonsuzluk gibiydi:iyiyi,kötüyü, acıyı, tatlıyı...ve süprizleri...gün bitimi geceye yaklaşıyor içimdeki sancılar iyiden iyiye rahatsız etmeye başlamıştı beni.artık yapacak bir şeyim yoktu..kıvranıyordum nedenini bilmediğim halde...sanki içindeki volkanı bir anda boşaltacak bir yanar dağ gibiydim.. odamda sessizce dolaşıyordum bir mahkum gibi, özgürlük ne zaman diye haykırıyordu içimden bir ses...yakındır diyorum boşluğa...işte o an geldi...özgürlük anı..içimde hapsettiğim Şiir dilimden mısralarıma dökülmeye başladı tane tane..yağdıkça daha hızlı yağan bir yağmur gibi dökülüyor dilimden kelimeler...artık şiiri yazmış biraz olsun rahatlamıştım..içimdeki fırtına dinmiş karaya ulaşmıştım....derin bir nefes aldım..ohhhh diye..işte bu şiirin ortaya çıkış hikayesi....saygılar ve sevgiler