Yedi yaşında düştüm aşkın eline,
Yirmi yılda çevirdi beni mecnuna.
İlkokulda ilk sevdamdı,
Adı Yeşimdi
Öğretmen ona kızınca,
Bende ağlardım.
Ama o
En güzel montlu oğlanı seçti.
Sonra bir Ebru geçti gönlümden
Sınıfın en çalışkanıydı,
Bütün erkekler gibi,
Bende onunla paylaşırdım simidimi,
Benden silgi istediği zaman,
Aklım başımdan giderdi,
Anlayamazdım,her defasında
Defterinden adımı sildiğini.
Oysa silgim hiç bitmezdi benim
Yanlışlarımı hiç silmezdim
Onlarda lazımdı ilerde bana.
Orta okula başlayınca,
Birazda gravatın havasından
Kıl aldırmaz oldum burnumdan.
Artık seçtirmiyordum kendimi,
Ben seçiyordum,güzelleri
Sevgi,Nurdan,Gamze gibileri
Üç beş aylık misafirlerimdi
Kalıcı olamadı malesef hiçbiri.
Lise aşkları başkadır derlerya
Doğru,
Bir Mine sevdimki,
Hayatım kangren oldu
Ne matematik giriyordu beynime
Ne coğrafya,ne türkçe
Elim ayağım dolanıyordu onu görünce
İki yıl uğraştım,sabrettim
Yirmi birinci teklifte evet dedi
Bu seferde okul bitti.
Üniversite zaten bambaşka
Kaybolursun eğer klavuzun yoksa
Bolulu bir yürek açtı bana kapısını
İlkkez birini sahiplendim,
Obenimdi,o benim
Belkide mezun olunca
Onunla evlenirdim.
Hayaller,hayaller...............
Nemi oldu?
Anam öldü,okulu bıraktım,
Hayallerimide,
Bursa terminalinde,
Gözümde iki damla yaş
Kala kaldı arkadaş.
Boşlukta bir militana kaydı gönül
Azdaha sevdaya yenilip
Terörist oluyordum,
Kusura bakma aşk
Senin için bile olsa
Bayrağıma toz kondurmam arkadaş
Artık gençliğin ortasındaydım
Ne çok toy,ne içi geçmiş
Tam ortasında delikanlı yılların.
Özlem diye bir hemşire,
Usulca aktı kalbime
Güzeldi,çok güzeldi,
Ama galiba biraz fazla güzeldi
Kıskanmaktan sevmeye vakit bulamadım
Ve nihayet ondanda ben ayrıldım
Tabii her giren çıkan
Bir yanımı eksiltti,
Törpüledi yüreğimi,sevdalar
Şimdi bakıyorum,
Benimde çok hatam var
Şair yeter dedim bukadar
Artık şiir yazmak için sevme
Şiir şiir şiir nereye kadar.
Kapatmıştım kapılarını gönlümün
O geldi,
Kapıyı kırdı girdi,
Hazırlıksız yakalandım
Üç yıl bulutlara taşındım,
İşte buydu artık,buydu huzur,buydu aşk
Gözüm kimseyi görmüyordu
Dünya nüfusu ne kadar azdı,
Sadece iki kişi
Ben ve o
Aslında bir Serap
Evlenirim dedim senle
Panjurların rengini ona bıraktım,
Siyahı seçti,
Dünyamı karaya boyadı gitti
Üç yıllık yanlış,
Bitti geçen kış
Yine küsmüştüm hayata,aşka,
Dostlara,ve yaratılmış ne varsa
Allahım ben çağırmıyorum,
Sen yolluyorsun.
Artık ya bana kimseyi yollama
Yada doğru insan olsun,
Bir hicran daha yaşatma.
Tamam dedi rabbim,
Tamam dedi şair,
Al sana doğru,
Kendi doğru,
Sözü doğru,
Özüdoğru
Onu gönderdi,
Acele ettim,
Bir çuval inciri berbadettim
Dedimya başında,
Yanlışlarımda lazım bana,
Şimdi yanlışlarımı burda topluyor,
Hergün sizlere sunuyorum,
Günah çıkartıyorum
Belki hatalıyım,
Evet suçluyum,
Aşkı haketmiyorum,
Bu kadar yanlıştan sonra
Ama inanın ilkkez adam gibi
İlkkez dosdoğru,mert,harbi
Birini sevdim.
Ve ister inansın,ister inanmasın
Hala onu çoooook seviyorum.
Bu şiirlerin hepsini
Yalnızca ona yazıyorum.
Kayıt Tarihi : 26.9.2006 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!