Aşk Dedikleri Şiiri - Serdar Erdemir

aşk dedikleri
bu olsa gerek gülüm
içimde;
kanser hücresi gibi/
büyüyorsun.
ateşler içerisindeyim
bedenim veryansın
yüreğimi;
asi bir ur gibi sarıyorsun.
yaralı bir kuş gibi/
son çırpınışlar.
ruhum işkencede
duygularım âciz
artık bünyem kaldırmıyor
her geçen gün
dayanılmaz acılarla geliyorsun
niyetin ne Allah aşkına
neyin intikamını alıyorsun?
görmüyor musun gülüm
çaresiz bir yara gibi/
kanıyorum.
çabalarım yetersiz
geceleri yıldız kayar gibi/
ak saçlarım tel,tel
dökülüyor.
tek bir lokma;
boğazımdan geçmiyor,
gün geçtikçe eriyorum.
tanıyamıyorum kendimi
suratımda rezilce lekeler
dönüp bakmıyorsun.
söyle gülüm;
yoksa utanıyor musun!