Aşk Dedikleri Şiiri - Hasan Turgut

Dertli gönüllerin, özündeyim ben.
Yunus mevlananın, sözündeyim ben.
Zül celalin kalbi, cüzündeyim ben.
Mevlaya varıştir, ask dedikleri.

Yusufun yüzünde, nurdan suretim.
Yakup un özünde, sabrı servetim.
Her gönle dokunur, feyzdir davetim.
Ruh ile barıştır, aşk dedikleri.

Kevser suyu gibi, iç sarhoş eder.
Tatlıyı tuzluyu, mayahoş eder.
Sevda cephesini, baska hoş eder.
Deryaya dalıştır, aşk dedikleri.

İkilik ugramaz, ne kin ne nefret.
Bilen bilmeye, olur da ibret.
Essiz bir ummamdır, essiz bir kudret.
Huzura kaçıştır, aşk dedikleri.

Yoklugu ruhlarda, eza ve cefa.
Kadere hükmeder, sürerek sefa
Var ise serinde bir, nebze vefa
Özünü açıştır, aşk dedikleri.

Güvenmez olursun, sadık fikrine
Haramlar katılır, sıddık zikrine
Eyüp e tecelli, olur şükrüne..
Giryanlar saçıştır, aşk dedikleri

Cihanda neydin k,i ne olsun tozun
Degisir felekle, oynanan kozun.
Korlarla erimez, karların buzun..
Enginde uçuştur, aşk dedikleri.

Yığma salsal idin, beden uyurdu
Hak rahmet eyledi, ruhu doyurdu
Ezanla kametle, çağrı duyurdu.
Pervaneyle yarıştır, aşk dedikleri