Aşk Dedikleri Şiiri - Osman Bulut

Hayatın kaynağı, dünyanın özü,
Su gibi bir şeydir aşk dedikleri.
Bence bulandırır o durgun gözü,
Ne bâde, ne meydir aşk dedikleri.

Bazıları yara açar sînede,
Katlanılır, yeter denmez yine de.
Üç gün süren de var, yetmiş sene de
Velhasıl boy boydur aşk dedikleri.

En başında elektrik almak var,
O zaman şenlenir kalp denen bulvar,
Ne bent dayanır gücüne, ne duvar.
Deli dolu çaydır aşk dedikleri.

Bir ışıktır parlar yalnız o yüzde,
Dünyan aydınlanır baharda güzde.
Gece de görünür göze, gündüz de
Gah güneş, gah aydır aşk dedikleri.

Yeryüzünü diyar diyar dolaşan,
Her yaşta, her çağda kalbe bulaşan,
Mecnunlardan bize kadar ulaşan,
Değişmez bir huydur aşk dedikleri.

İster çelik halatla ör gönlünü,
Esir alır bir sultan hür gönlünü.
Hedef tahtasına dik gör gönlünü,
Kurulmuş bir yaydır aşk dedikleri.

Kimi havalanır uçar kanatsız,
Kimi dağı taşı dolaşır atsız.
Kimisine ne tatlıdır, ne tatsız,
Tek şekerli çaydır aşk dedikleri.

Koskoca alemde yalnız kalınca
Rahatlarsın hayallere dalınca.
Koşar sığınırsın çok bunalınca,
Sımsıcak bir koydur aşk dedikleri.

Başarırsın sabrın dağlar kadarsa,
Vakit geçmemişse, mevsim baharsa.
Tutar koşturursun, hünerin varsa
Tımarsız bir taydır aşk dedikleri.

Aşk sonsuz bir umut, sabır, düş, merak
Bir kez olsun gönle denmiyor; bırak
Gidemiyor, Osman için çook ırak
Bir bucaktır, köydür aşk dedikleri.
14/02/2021
Bahçelievler/ İstanbul