Aşk Dedikleri Şiiri - Ferdi Küçük

Sarhoşluğa, mahkûm eder her gece,
Zil eder insanı, aşk dedikleri…
Ne bir kadeh şarap ne de eğlence,
Çul eder insanı, aşk dedikleri…

Aklını başından, alır da gider,
Sen koyun olursun, o seni güder,
Per perişan eyler, hem neler eder,
Mal eder insanı, aşk dedikleri…

Ağzının tadı da kalmaz inan ki,
Bütün dünya sana, gülüyor sanki,
Ateşten kor alıp, yutmak seninki,
Kül eder insanı, aşk dedikleri…

Çulsuzu aratmaz, tutkulu halin,
Elini tutmaya, varmaz ki elin,
Tam konuşacakken, tutulur dilin,
Lal eder insanı, aşk dedikleri…

Gözün başka bir şey görmez olunca,
Hiçbir tat, aşk tadı vermez olunca,
Gözlerine uyku girmez olunca,
Köl’ eder insanı, aşk dedikleri…

Ne öldürür seni ne tam yaşatır,
Gece gündüz, her şeyini kuşatır,
Bir başkası için, eşler boşatır,
Dul eder insanı, aşk dedikleri…

Kalp kanseri olursun, bunca yıkımda,
Vücut hasta, gönül yoğun bakımda,
Hayat verir, can alır bir sıkımda,
Del’ eder insanı, aşk dedikleri…

Ferdi boş konuşma, âşık ol da gör,
Âşık olan yürek, dış dünyaya kör,
Yaprağı vefakâr, dikeni nankör,
Gül eder insanı, aşk dedikleri…