Aşk Dediğin İsyan Şiiri - Sinan Yemişli 2

Sabahı gecenin bıçağıymış gibi çektim
Ve sapladım pencerenin buğusuna
Yaralı bir Eylül bıraktım ardımda
Yaralı ve gamzeleri dökük dökük
Yağmur kaybı var dudaklarda
Çatlayan toprakta böcek ölüleri
Ve inancım var incelikler ülkesine

Evet ben başlatıyorum bu şiirleri

Uyan ey sevdalım
Kurşun dök yalnızlığın üstüne
Uyan çayımızı demle beni inandır
Kasım'ın geleceğine
Bir rüyalık doğur beni sonra güne
Bırak beslesin bizi anneliğin
Günebatanların kucağında

Şiir dediğin erkenden kalkar

Zaman değişti artık bende bilmiyorum
Vapuru kaçırınca ne yapardık
Okulu asınca nereye giderdik
Sigaraya ne zaman nasıl başladım
Annemi en son ne zaman öptüm
Harap edilmiş bir saray gibiyim
Kılıcı örselenmiş bir şehzade

Aşk dediğin el pençe divan
A ş k d e d i ğ i n i s y a n