Aşk Da Bir Saat Şiiri - Bahadır Çiftlikli

Maviliğini kaybetmiş gökyüzü
Artık hayat uyumuyor
İçindekiler çoktan öldü
Dedim ya sevgilim bunu herkes gördü

Bir şehrin cenazesinde
Dikkat et şimdi, birazdan olacak gece
Ben her hüznümde geceye bir yıldız koydum
Bundandır göğün sonsuzluğu

Sanki benden başka kimse tatmamış gibi sevdayı
Bir akşamüstü yorgun, sarılmışım toprağa

Yolum uzun ve pek resmim yoktu
Ben bu dünyadan eksik bir hatıra olarak geçtim
Yaşım genç ve korkum yoktu
Seni bu cesaretle sevdim

Ruhumun en giz dolu yerinde sakladım seni
Herkesin içinde sakladığı
Gününü bekleyen
Bir delilik misali

Aşk da bir saat fakat sana kuramıyorum
Kalpte açılan bir yarasın kanı durduramıyorum

Deneysel bir yanı yoktu aşkımızın
Teorik bir fiyaskoyduk, hepsi bu
Terkedilmiş bir bahçeydi umudun
Unutulmuş bir mevsimdi benim ise ruhum

Ruhumun kayıp bir yanı vardı
Ne zaman elimi tutsan, ellerin onu bulurdu
Ellerin vardı önümde, dokunmadım sadece izledim
Şiirler yazdığı dili kaybetmiş bir şair gibiydim

Kaç kez işgal edilmişti kalbim
Kaç kez bir güvercin zeytin dalı taşımıştı

Ayaklarımın altında duran yalnızlığa
Bakarak bu dünyaya acıyorum
İlk defa bu gece
Kendimi affediyorum

Gözlerini unutmak istiyorum artık
Ey içinden çıkılmaz sevgi ve kaos
Yalvarırım sana
Yakamdan düş artık

Aşk da bir saat fakat sana kuramıyorum
Kalpte açılan bir yarasın kanı durduramıyorum