Elime geçen ilk anahtar ile,
Girmeye çalıştım kapından.
O kadar tedbirliydiki kalbin,
Anahtar yetmedi tek başına açmaya.
Hâlâ kapısındayım kalbinin,
Ama burdan hiç ayrılmayacağım.
Sana gelen herkesi kapından kovmak için,
Ne gerekiyorsa...
Evet, belki ben girmeyi beceremedim
Hatalıydım sana göre çünkü,
Seni sevmiştim...
O kapının açılma ihtimali
Beni yaşama tek bağlayan.
Ben bir avcı sen av misali,
Ama ben seni vuramam ki.
Saklanma ne olur, bakma öyle derinden
Sana öyle güzel duygular biriktirdim ki
O kapı açıldığında, anlatacağım hepsini.
Belki içeri alırsın, rüyalarımdaki gibi.
Ah! bir bilsen ne hissettiğimi
Seni benim kadar
Kimsenin sevemeyeceğini anlarsın,
Ben hep burada olucam,
Bu kapıda...
Bıkmadan, usanmadan, vazgeçmeden.
O kapı ya hayatım olacak
Ya tabutum.
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 20:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!