Aşk çıkmazı Şiiri - Abdullah Özen

Anıların içerisinde yanarken ruhum ateşte
Sensiz kalan arzularım gerilir şimdi güneşte
Yıkıldı yine umutlarım dün akşam saat beşte
Dizler isyanlarda bugün tırmanmaz inmez yokuşu
Kalbime duvarlar ördüm durmadı sana akışı
Gönlümün önüne bent çektim durmadı sana akışı

Hasret mi, işkence mi? çeker parçalar kendini yerde
Firar etmiş ruh bedenden çaksam da durmuyor ser’de
Tutturdu isterim yari der utanmaz sıkılmadan bir de
Boş saksıya döndü beynim unuttu anlamlı bakışı
Yine sineme düştü bugün cehennemden beter yakışı
Gönlüme bentler çektim durmadı sana akışı

Boşuna yer tutarken cismim, uçsuz bucaksız evrende
Sevmeyi unuttu, karardı dönüp dolaşır devranda
Neden akıp gider bilmem karşılık bulmaz sevdanda
Denizler,renkler sana akar coşkusu nedir ki akar
Kalbime duvarlar ördüm tırmanır üstünden bakar
Girdi gönlüm aşk çıkmazına düştüğü yerleri yakar

16,05,2007