Aşk Çıkmazı Şiiri - Şenol Kara

Hayat sen ne garipsin,
Yanımızdan geçen biri,
Belki yarın,
Hayat arkadaşımız olacak,
Aşık mı olacağız,
Yoksa ayrılacakmıyız,
Yoksa hayatı zamana yayıp,
Yarınlarımız güzel olsun diye,
Bu oyunamı katlanacağız.

Sen ve Ben,
Bir rüya misali,
Önce mutlu olacak,
Rüyamıza kabus girince,
Kısa süren mutluluğumuz,
Karanlıklara gömülüp,
Sessizce yok olacak.

Sen,
Onunla gittiğin yere
Onsuz gidince,
Ne dediğimi anlayacaksın,
Yaşamına ağır gelecek
Unutmaya bir ömür yetmeyecek.

Sakın sen,
Başına gelenlere boyun eğme,
Cesaretini topla,
Gücünü,
Kudretini yitirme,
Ayağa kalkmasını bil,
Yaşadıklarını,
Bir film senaryosu kabul edip
Yaşanmamışcasına,
Düşünmeden
Bir çırpıda sil.

Bilirsin hafıza,
Kazınmış yazıları unutmaz,
Güzel bir günü bekle
Umudunu yitirme
O!
Belki bu gün,
Sana gelip
Herşeyi unutturacak,
Rüya dolu cümlelerle
Kalbini dolduracak.

Artık…
Ne mutlu sana!
Sonuna geldin,
Mutluluğu hak ettin.
Sana sesleniyorum;
Hayat arkadaşım!
Artık rüyan güzel olacak,
Her mekânda şarkıların çalacak.
Mutluluğun…
O kadar keskin olacak ki,
Şimdiye kadar yaşadığın hayatı
Bir masal kabul edip,
Kimi zaman
Geceyi aydınlatacak,
Kimi zaman
Anılarını hatırlatacak.

Yeter Artık!
Söz veriyorum.
Mutluluğun;
Umudun olacak.
Geçmişini, acılarını,
Sana UNUTTARACAK.