Aşk Çıkmazı Şiiri - Ender Selvi

Hani için yandıgın da içersin'ya
Bir bardak su'yu kana, kana,
Doymak bilmez ya iştahın
Aşkta buna benzer işte
Ne doydum dersin,ne de istersin
Karşılıksız bir koçan çek misali
Çıkıpta karşısına
Sen neymişsin, bile diyemezsin...

Bedeninden,çıkartıpta atamazsın
Sarılmak istersin,ateşler içinde can çekersin
Bırakmak istesende kelepçelisin
Kaçmak istesende,fırtınanın önünde kalıverirsin
Bir deryadır aslında,kısmetine düşeni yersin
Doydum desen bile, yalan söylersin
Bazen aç,bazan tok, çemberin de dönersin
Taki yanlız kalana kadar,
Yalnızlık; Allah'a mahsus, bunu da bilensin...

Susmak istedigin anda,bagırırsın
Söylemek istersin,bakışınla ifade edersin
Ayrılık hapını yuttugun anda bitersin
Sapsarı,kesilmiş bedenin'le sitemler edersin
Anıların'la potreler çizip,
Sessizlik rıhtımlarına çivilenmişsin
Yutkunuşların da bile,dilin de o lezzeti beklersin
Her nefes'te aynı sıcaklıgı, hissetmek adına
Yeniden,hayallerine dönersin
Yalnızlık içinde suspus olmuş, bedeninle inlersin
Esen her rüzgar da, aynı süzülüşü gözlersin
Acıların mabedin de,yanarken bile
Asla sitem edemezsin...

Soguktan üşüyen kalbine,söz söyleyemezsin
İliklerine kadar çekilen kana,gel demezsin
Asil bir duyguyla, baş başa raks edersin
Leyla olmuşsundur, ama itiraf edemezsin
Ellerindeki boşlugu, doldurmak istesende
Bir boşlugun için de, gecelersin
Güneşin dogmasını beklersin,avuçlarının içinde
Alemin korsanı kesilip,
Bogazında düğümlenen hıçkırıklara,yenik düşersin
Kasarsın bedeni saatlerce,itiraf edemezsin....

Yetimden daha yetim olsanda,itiraf edemezsin
Öksüz bakışlarınla,yetim kaldıgını gizlersin
Kalp yangını,alevlerini çıkartmaya başladıgı anda bile
Kabugundan çıkmamak için and içersin
Duygu selinde bogulup,hayallerinle gönül eylersin
Of bile demeden,aşk kurbanı oldugunu kabullenmissindir artık
Geriye bir türlü dönemezsin.
Aşkını,aşk'a saygından dolayı gizleyeceksin......