bu günlerde gözlerime bakmıyor annem!
ikimizde sus pus oluyoruz.babamın bahsi geçtiğinde
karamsarlık umuda dönüşürmüş
ayaza kafa tutan gülde
dokunmak imkansız olsa da
bir serapmış aşk
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Akşam evde ışık yanınca yolunu beklediğimiz, sağ olsaydı nefesi bile yeterdi dediğimiz her evladın kahramanı. Dışarıda yaşadığı acıyı, sıkıntıyı, stresi evine yansıtmayan, karnemizdeki kırığı görmezden gelen, yaramızı saran, sakız dondurma alan. Her geçen gün yokluğunu daha fazla hissettiğimiz, ama sevgisi , gölgesi hep yanı başımızda. Desteğimiz , dayanağımız, hayatımıza yön veren ve iz bırakan Anamız, Babamız. Yüreğinde ışık, dost sevgisi ve aşk kalanlar üzüntü çekmesin. Yüeğinden ilhamın eksilmesin dost. Saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta