bu günlerde gözlerime bakmıyor annem!
ikimizde sus pus oluyoruz.babamın bahsi geçtiğinde
karamsarlık umuda dönüşürmüş
ayaza kafa tutan gülde
dokunmak imkansız olsa da
bir serapmış aşk
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Akşam evde ışık yanınca yolunu beklediğimiz, sağ olsaydı nefesi bile yeterdi dediğimiz her evladın kahramanı. Dışarıda yaşadığı acıyı, sıkıntıyı, stresi evine yansıtmayan, karnemizdeki kırığı görmezden gelen, yaramızı saran, sakız dondurma alan. Her geçen gün yokluğunu daha fazla hissettiğimiz, ama sevgisi , gölgesi hep yanı başımızda. Desteğimiz , dayanağımız, hayatımıza yön veren ve iz bırakan Anamız, Babamız. Yüreğinde ışık, dost sevgisi ve aşk kalanlar üzüntü çekmesin. Yüeğinden ilhamın eksilmesin dost. Saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta