Mühürlenmiş kalbimin cezasını ödedim tüm duygularımdan vazgeçerek
Sensin anahtarı kilitli kalbimin
Hayata kuru gözlerle bakmayı öğrettin bana
Kalbimin çorak topraklarında açtın sen
Hiçbir şeyden korkum yoktu senden önce
Artık korkuyorum sensiz kalmaktan, yalnızlıktan
Gözlerinin ışığında yol buldum kendime kimsesizliklerde kaybolduğumda
Kimse beni böyle hapsedememişti gözlerine
Müebbete razıyım gözlerinde
Yeter ki af çıkmasın yüreğinde....
Kayıt Tarihi : 3.11.2009 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)