Aşk Çevresinde Şiiri - Tacettin Fidan

Şahane, harikulâde lâflar şöyle der:
cüret eder misin acaba
hayat fırtınalarını kovalamaya -
[veya] yoksa bıraktın mı zamaneye onarı mı?
Güneş-ışığı, neşeler harcadın
alem de uzun süreler
o zamanlar
biz çocuk gibi endişesizdik sanki
ki altın heykeller, yani servet tanrıları şöyle bir düşünceye vardı:
'Nerede haksızlık bu tür hayatta? '
'hiç bir şey' denen şey
yepyeni bir yol bulabilir belki
Çünkü,
bir şeyler kayıp değildir
bulunduğu yerdeyse o şey
O öfkeli kuduz kafalar yırtıcılığı severler
dehşet ve korku
hep onların kalplerini sürer
tam doğru olmayana doğru
Başkasının duygularını anlamakta
bizim kendi yüzümüzü gösterir
ama büyük başarılar
yersiz aceleden gelmez
aşıklar aşkı bir hediye gibi birbirlerine verince
Orada,
aşk, maneviyatını bağışlayan bir can kazanır
O yer ki, ani ve kısa bir ümittir
orada
belki parlar yine Umur -
berrak bir ışık gibi tekrar bir kere daha