Işıklar sönmüştü birden, hertaraf karanlık,
Korku dolmuştu yüreğime, yoktun sen de,
Birden tek tek yandı lambalar,
Aydınlandı odam, karşımda sen,
Atıldım kollarına, sıkı sıkı sarıldım sana,
Bırakma beni birtanem, ömrümüz oldukça.
Tren ikinci baharda uğramıştı istasyona,
İçi binbir çiçek dolu, hepsi dökülmüştü yolumuza,
Öyle bir sevgiydi ki taşmıştı yüreklerimizden,
Sulamıştı çiçekleri, üstlerinde ise birer inci,
Pırıl pırıl yansımıştı aşk gibi,
Közlerde yüreğimiz bir kömür sanki.
Avuçlarımda kaldı sıcaklığın,
Yüreğimde ise, ateş gibi yakan sevgin,
Durduramadığım boyun eğdiğim sensizliğim,
Bir yorgunluk var üzerimde benden gitmeyen,
Yokluğuna davet, hep kaldı dizelerde,
Anlamadan dinlediğim şarkılar ise esirdi hüzne.
Affet sevdiğim bu kadar çok sevmemeliydim seni,
Tüm yıldızları kucaklayıp vermeseydin avuçlarıma,
Gecelerime doğmasaydın bir güneş gibi,
Aşk çemberine dolamasaydın bedenimi,
Herhalde bu kadar çok sevmezdim seni,
Belki de yanmazdım bu kadar, olmazdım deli.
Kayıt Tarihi : 23.3.2008 22:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Puhu kuşu’nun güzelliği gibi,
Anka kuşu’nun kanatları gibi görkemli,
Itır çiçeğinin boyun büküklüğü gibi,
eğilmişlerdi aşka… ve yazıldı kaderleri
'BİZİ BARINDIRAMAYAN AŞK, KENDİNİ NASIL KORURDU'...
Mustafa Yılmaz
Gönül gözünüz açık olsun derim..
Kutlarım.
MÜKEMMEL. Fazla söz fazla gelir. Gönül sayfamdan 10
Tren ikinci baharda uğramıştı istasyona,
İçi binbir çiçek dolu, hepsi dökülmüştü yolumuza,
Öyle bir sevgiydi ki taşmıştı yüreklerimizden,
Sulamıştı çiçekleri, üstlerinde ise birer inci,
Pırıl pırıl yansımıştı aşk gibi,
Közlerde yüreğimiz bir kömür sanki.
Hayat çizginiz hep neş’eyle dolu olsun.
Saygılar...
Âlimoğlu
bunu söylemesem çatlardım... :)
harika bir şiir..
hemen antolojime ekliyorum....
TÜM YORUMLAR (7)