Aşk celladı Şiiri - Serdar Kalkan

O gün
Seni görünce
Çok telaşlandım

Yüzüne
Güneş vuruyordu

Ürkek bir kuşun endamıyla
İçimdeki çocuksu heyecanla
Rüzgarın fırtınaya
Gündüzün geceye
Dönüşmesini istiyordum.

Ama çaresizce
Ölüme ilmik bağlanan yolda
Artık;
Kalbimin çarpıntısını hissedebiliyordum.

Karşımda duran
Bir aşk celladıydı
Ellerim prangalı
Koluma girmiş
Ölüme götürüyordu

Titreyen bedenime bakarak
Son arzumu sordu

Ceylanın ürkekliğince
Cevap verdim..

“Seni seviyorum temmuzda üşüsem bile”