Aşk Çarkında Gönlüm Dönence

Gitme kal deseydin
Sesine sesim olurdu nefes
Düşürmezdin düşmezdi
Ezgime sarı erguvan

Aşk çarkında gönlüm dönence
Döndükçe döner hasret gözlerim
Daglara dokunur
Kalbimi çatlatan çığlıklarım

Gitme kal deseydin
Utanmazdı bulut yaşlarım
Savrulurdum kır yeşili saçlara
Verirdim vurgunumu rüzgara

Tenime değince tül yeşili
Sarar gönül mihrabımı
Bir günlük cesaretli renkli kelebekler

Yol buyu menekşe kokusuna
Göz kırpar papatyaya döner ruhum
Duymak için son yaprakta sevmek
Kalmak için elinde tutulur soluğum

Susuz bulutları yükledim sözcüklere
Mavi beyazlara hasret kaldı ömrüm
Boğuldu kağıt
Yazamadı aktı kalem kömürü
Kayboldum
Kağıt beyazında kaybolan sözcük gibi

Zaman ütüsü kader elinde
Kaydıkça kayboldum
Ertelenmiş mevsimlerde
Papatyamın son yaprağı
İtelenmiş duygularıma ver savunmanı

Gaflet uykulara daldı gün ışığı
Talihin belini kırdı ayrılık izi
Gözlerim daldı hülyalara
Batıdan doğuya uzandı karanlıklara

Saçlarını savurdu güneş
Daldı alaca karanlıklara
Aradı gönül vurgunu sevdiğini
Anılarında yoktu yüzünü görmediği
Yandıkça yandı bağrı
Yandı çiçeklenmemiş anılar
Hüzün gözlerinden fışkırdı alevler

Yağlı urgana dizildi
Kalp acısı sözler
Döküldü bakışımdan yaprak yaprak
Ebem kuşağı sardı hüzün gözlerimi
Vuslata gem vurdu ayaklar
Birleşti bölünmüş kaldırımlar
Yelkovandan önce zamanı vurdu gönlü bahar