*) (*AşkCana Minnet İmiş*) (*
(Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın)
Ahbab ile muhabbet hazlara lezzet imiş.
Mağrur olana rağbet şeytana hürmet imiş.
Yâr gülse yüzü döktük kibre de düştük lakin?
Gün düşse yere gökten, aşk cana feryat imiş.
Yıldız mı saya durduk sahnede gözler döküp?
Eller ile yârenler meşkine hayret kalan...
Aşkmış âleme cennet, meşk cana minnet imiş!
Heyhat ki, İsa olsak, cansıza can sağlasak
Göz körse, günü tutsak, şavkımız zulmet imiş.
Bin dalda eli açmış gül dere bağdan çınar.
Kısmet ki bu cihandan derdiği zahmet imiş.
İlm etti, cilalanmış ruhları çözmek kasıt.
Gel gör ki bu keşiften vardığı cinnet imiş.
Güz geçti, kışa düştük, yolları kurtlar kapar.
Her pençe cana değmiş, ahvali berbat imiş!
Bir dost kazığı tat bak, yâr cana rahmet imiş!
(zulmet: karanlık, sıkıntı
meşk: uzatmak,uzun yazı yazmak, aşkla vakti geçirmek)
Ocak 2009.
Şahamettin KuzucularKayıt Tarihi : 7.2.2009 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*) (Özleşim tarzıyla yazılmıştır*) (*
Göz körse, günü tutsak, şavkımız zulmet imiş.
Her dizesi bir inci ister cüzdana koy ister kolye diye tak boynuna ne güzel sözler anlamlı derin yüreğinize sağlık efendim......
TÜM YORUMLAR (1)