Aşk cam gibidir
Şekil şekil, boy boy;
Olabildiğince narin.
Uyanırsın bir sabah üşüyerek
Gözlerini yakan, kardan yansıyan güneşin simasıdır.
Bakmak istesende bakamazsın karşıkı dağa
Üşümemek için sobaya odun atıp, tutuşturursun
Ellerini tutarsın odun ateşine; elin yanar
Tutmak istediklerin olur, tutamazsın
Esvabını giyer, dışarı çıkarsın
Dünden kalma insanları duymak istersin
Keskin ayaz vardır, kulaklarını yakar; duyamazsın
Topraktan geldiğimizden olsa gerek, ateşle şekilleniriz,
Bizi yakan her ne kadar farklı olsada, düştüğü yer birdir.
Cam ustası nasıl ki kendisinden bir parçasını bırakırsa
Yakanda bırakır kendisinden bir parça
Aşk,hasret, ayrılık gibi belli eder kendisini
Yakar bağrını, yakar gözlerini, yakar etle kemiğini
Biraz daha büyür; öyle bakarsın, öyle dokunur ve duyarsın
Bundandır ki, insan cam gibidir; aşk cam gibi
Kalfası çok, ustası pek kalmamış.
Gökçebey 27.12.2008 18.16
Muhammet Mahmut EskiKayıt Tarihi : 27.12.2008 22:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminize sağlık,tam puanımla
Sevgiyle/ Ayşe
İmgelerle objelerin raksları mükemmeldi, tema ise harika.
Şiir, teknek açıdan ve kendi bütünlüğü içinde kıvrak ve etkili...
Fazla yorum gerektirmeyen güzellikte bir şiirdi, tam puan ve ANT. LİSTEM'e diyerek şağri selamlamak isterim.
Sevgi ve selamlarımla...
Nafi Çelik
insan ve aşk cam gibidir..kırıldı mı eskisi gibi olmaz...hoş bir şiirdi kutluyorum
TÜM YORUMLAR (7)