Serveti ister olsun, ister olmasın,
Adam olmayı para belirlememeli,
Adam olanın gönlü zengin olmalı.
Sevenin, aşkın adamı gönlü zengin olan bilinmeli,
Paranın aşkı dünyada artık son bulmalı.
Sevende parayı sevdiğini belli etmemeli,
Yüreği minicik bir kafes gibi içine aşk koymalı,
Atmalı o yürek sevdiği için çıkarsız atmalı.
Aşk kaynaşmaktır, canı sevdiğinin canı olmalı,
Cananı candan sevmeli!
Zekâsı duyguya karışmalı,
Adam olanın aşkı derde derman, gönül yarasına merhem olmalı.
Adam olan aşkının karşısında eriyerek incelmeli,
Kıl kadar kalarak kılı kırk yarmalı!
Duyguları gözyaşları ile içine dolmalı,
Taşmalı seli kimseyi boğmamalı,
Adam olanın aşkının bendi sağlam olmalı.
Cemalinin ihsanı dünya mülküne bir bedel gibi gelmeli,
O cemalin gözleri aynadır, içinde bir aşk durmalı.
Adam olanın sabrı hem bir hazine gibi hem de acısı bol olmalı,
Sabır katlanmaktır, affetmektir, hataları görmemektir,
Gördüğünü de güzel tarafından görmeli.
Sabır sıkıntıların kilididir, kilidin anahtarı,
Her iki tarafta da olmalı, biri açmasa bile diğeri kilidi mutlaka açmalı.
Müşkül ancak aşkla sevenlerle hallolur,
Dayanıksız yüreğe aşkın ateşi düşse bile küle zor da olsa dönmeli.
Bir düşkünün bir de düşenin dostudur aşk,
Elinden tutan bil ki hep aşkın olmalı.
Ayrılık insana ceza gibi gelir, zamanı bir feza gibi daraltır,
Aşkla sevdiğini aşkla bağışlamazsan, sağlam taraflarında yaralanır.
Aşkla sevenin sevdiği kendini vurdumduymazlığa verirse,
Bu körlük adam gibi sevenin aklını alır.
Gönül hastalıklarının şifası zor bulunur,
Aşk bütün hastalıkların ortak adıdır,
Bu ağrıyı yürekten hangi ilaç alır?
Bu hastalığın çaresini bulamazsa aşk,
Sevdiğini yaradan alır,
Netice aşkla sevmeyi ve yaşaması gerekenlere rehber olur.
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiir okudum...Kaleminiz ve yürek sesiniz hiç durmasın
Saygılarimla
Şiirin çoğuna egemen olan gereklilik kipinin kullanımı da gösteriyor ki, şair de 'böyle olsa iyi olur'u anlatmak için yazmış şiirini... Yoksa o da bizim gibi çok emin değil galiba!......
Şiirin son dizeleri insanın içini sızlatıyor.... Çocukluğumdan kalan bir anı canlandı.... Büyük bir aşk öyküsüydü gerçekten... Birbirlerini çok sevdiler, aileler uygun gördü, nişanlandılar.... Bütün sitenin sevgilileriydi onlar.... Kız peri kadar güzeldi, delikanlı da çok yakışıklıydı.... Nazar değdi onlara.... Beyin kanseri dediklerinde on sekiz yaşındaydı.... Ameliyat oldu, tümünü alamadılar... ışın tedavileri başladı.... kızın ailesi, 'bizim kızımız iyileşmez oğlum, sen kendine başka bir hayat çiz' dediler.... Delikanlı, sabahlara kadar başında beklediği sevgilisini bırakmadı.... Kız zamanla bütün melekelerini kaybederek bir -iki yıl içinde hayatını kaybetti.... Delikanlının her boş saati mezarlıkta geçmeye başladı.... Bir yıl sonra, o da vefat etti....
Gerçekten iki taraflı yaşanmış ender bir aşk öyküsüdür bu.... Her hatırladığımda beni çok hüzünlendirir....
Şiiriniz beni nerelere götürdü Önder Bey..... İyi ki paylaşmış Ferda Hanım.... şiirnzi ve sizi içtenlikle kutluyorum..... Saygılarımla......
TÜM YORUMLAR (3)