Ne sen leyla oldun,nede ben mecnun,
Sanmaki çöllere düşüp seni ararım.
Şayet bir gün mecnun olupta gelirsem sana,
Toprağa gömülmüş bedeninle,
Edebinle leyla gibi karşıla beni.
Ne sen şirin oldun, nede ben ferhat,
Sanmaki dağları delip sana geleceğim.
Şayet bir gün ferhat olupta gelirsem sana,
Dağları delip,kanayan ellerime bakıp,
Çekinmeden şirin gibi karşıla beni.
Ne sen aslı oldun, nede ben kerem,
Sanmaki aşkınla alev alev yandığımı.
Şayet bir gün kerem olupta gelirsem sana,
senin için yanan bu yüreği,
Su serpmeden aslı gibi karşıla beni.
Ne sen züleyha oldun, nede ben yusuf,
Sanmaki karşına geçip parmaklarını kestirecek.
Şayet bir gün yusuf olupta gelirsem sana,
Rüyalarını süsleyip,
İffetinle züleyha gibi karşıla beni.
Kayıt Tarihi : 10.5.2011 19:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!