Aşk Bu Mu Şiiri - Ahmet Köken

Bir çift efsûnlu gözde kaybettim şuurumu
Leylâ,Mecnûn söyleyin yoksa,yoksa “aşk” bu mu?
Kuyuda Yûsuf gibi derin rüyâlardaydım
Bir Züleyhâ pençesi beşe böldü uykumu.
Işıksız bir yoldayım kâh yürür kâh dururum
Kays gibi avuçlarım kaldırımlardaki kumu.
Şîrin duysa çıldırır elimde kazma ile
Şehrin bulvarlarında bir “Ferhat” olduğumu.
Öylesine tutuşmuş ve öyle yanmışım ki
“Aslı” olanlar bilir ateşle dolduğumu.
Zühre hiç ”Tâhir” diye kıyar mıydı cânına
Bilseydi “Arap” gibi içerden solduğumu…
Ahmet KÖKEN