Aşk Bu Bulması Zor Kurtulması İmkansız

Yağmurun estiği
rüzgarın yağdığı
yağan karın ısıttığı
güneşin dondurduğu
bir zamanın boşluğundayım

gözler im duyuyor
gerçekleri
tüm çıplaklığıyla
kulak larım görüyor
acı zaman ları
ters yüz oldum sanki
vücudum bile karşı çıkıyor
bu gün de ki gece ye
gece de ki güne

Şaşırdım rabbim
ne yapacağımı
ne söylesem boş
ne yapmaya çalış sam
çıkmaz sokak lar
halı gibi
seriliyor önüme

Duvara çarptı yüreğim
paramparça yerler de
kırıntılarını topluyorum
hayellerim ise bam başka
bilinmez sahiller de

Deniz bile vuruyor
kumları yok edip
içine çekmek ister gibi
göğsüm de gece ye karışmış
gün ün sersem yeli
üşümüyorum
ama tir,tir titriyorum
korkum eceli mi
geçmiş haykırmak ta
kim duyar sesimi
ya da kim uzatır bana
büyülü hecelerini
zindan kapısı gibi
kilitledim yüreğimi
zincir lere vurdum ruhumu
kalbur dan geçirdim ömrümü
ayıkladım kötüyü
ezdim değirmen de
kızıl gözler imi
dağladım dilimi
korlar la
ne yaptıysam olmadı
bu yürek
yine seni seviyorum
diye seslendi
gözbebeklerim atmadı
içinden hayalini
anladım ki bu aşk
benim kaderim
yaşayamıcak olsamda
özgürce...
Hissedeceksin diyor
beni
her bir zerrende
kaçamaz sın
kurtulamaz sın
nafile...
İçine
yüreğine
benliğine
yerleşmiş bir kere
aşk bu...
bulması zor
kurtulması imkansız
bir işkence yi bilmece...