Aşk Böyle Olur Şiiri - Ergün Karahan

Her gün bir yanım daha yıpranıyor
Boyalarımı solduruyor yağmur kar
Birde gıcık ediyor çatımda tüneyen kuşlar
Edepsizler etrafa nasıl pisliyorlar
Burada herkesin bir telaşı var
Oradan oraya koşturup duruyorlar
Otobüsün biri gelip biri gidiyor
Her şey o kadar sıradan ki
Gözyaşları bile çoğu zaman sahte
İlk zamanlar her gözyaşı bana
Gam üstüne gam katardı
Birazda ihtiyarlamamın sebebi
Bu kadar iki yüzlülüğe kanmamdı
Sonraları alıştım
Hangi gözyaşı gerçek hangisi sahte
İnsan sarrafı oldum
Ben bir otobüs terminaliyim
Kimi yavuklusunu bekler
Kimi gönderir hasretine hasret ekler
Kimi de nişanlısını gönderir askere
Giden mahcup bir edayla önce nişanlıyı süzer
Sonra döner herkese
Allaha emanet elbet alırım teskere
Yavukluyla birlikte annenin gözündeki yaş
Otobüs hareket edince yavaş yavaş
Sel olup çağlar ulaşmaz dönen tekere
En çok ne mi sevindirir beni
Elde diploma yüzde gurur
Üniversite bitmiş annede onur
Nasıl mutlu eder beni
Şimdi hatırlıyorum da
İlk giderken herkeste hüzün
Biter elbet hasret dönsün tebessüme yüzün
Der bir genç annesine giderken güzün
Derken bir adam fark ettim ismi bile muamma
Hasretinden ben yandım duymuyor amma
Sevdasını kıskandım
Her cuma aynı vakitte
Bekler aynı peron önünde
Nasılda kararlıdır her seferinde
Asaleti okunur özünde
Dilindeki dua gönlünden gelir
Her seferinde aynı ciddiyet
Duayı en rahat koltuğa koyup ta gönderir
Her cuma aynı vakitte
Yari gelen duadan habersiz belki de
Bizimki duayla birlikte selam gönderir
Bir cuma bayram arifesine denk geldi
Boş koltuk bulamayınca dellendi
Bir kutu buldu da sessizce
Okuduğu duayı paketleyip muavine seslendi
Sen hiç aşık oldun mu dediğinde
Muavine sinirden bir gülme geldi
Ne aşkı git işim başımdan aşkın
Anlamıştı bu muavinle dua gitmezdi sevdiğine
Biraz daha bekledi derken otobüs geldi
Yaklaştı muavine
Gözlerine baktı elinde kutu
Yarim dua bekler
Aşk için ölürüm diyen muavine
Sarılmıştı elinde kutu
Sonra sessizce uzattı muavine kutuyu
Yarin oralara gidince açta kutuyu
Duam gider onu bulur
Muavinle birlikte duaya da el sallar
Yare selam söyle yarın bayram
Gittiği günden beri buralar matem
Halimi anlatma yâre olur mu duam
Kanıyor derindir yaram
Deyince dökülür sıvam
Ben bir otobüs terminaliyim
Böyle sevda görmedim
Yıllar yılları kovaladı da
Vazgeçmedi gönderdi duayı
Belki de yâri duadan habersiz
Her gelişinde daha çok seviyordum onu
Saçlarına aklar düştükçe düşüyordu
Yılmıyordu da dua üstüne dua gönderiyordu
Sonraları özlemeye başlamıştım onu
Ben bir otobüs terminaliyim
O yârine göndereceği duanın telaşında
Bense hissediyordum ruhunu her taşımda
O gelince güvercinler bile mutlu başımda
Bu halim aşksa onun için kalbim atımda
Özlüyordum onu kıskanıyordum sevdasını
Düşündüm de yârinin nazını
Nasılda gitmiş
Ben bir otobüs terminaliyim
Şimdi gelir benim ki
Yolunu gözlerim bugün cuma
Şimdi gelir dilinde dua
Ben onu gözlerim o telaşlı
Yâr dua bekler neredesin
Bugün geç kaldın otobüs
Büyüttüm duamı sığmaz koltuğa
Bense memnunum halimden
Bugün biraz daha gördüm seni
İhtiyarlığımı unuttum
Ben bir otobüs terminaliyim
Kara sevdalı bir yiğide gönlümü kaptırdım
Güvercinlere bile kızmıyorum artık
Bugün cuma benim ki gelecek
Nasılda dik bilseniz başım
Sonra ne mi oldu nasıl felaket
Bugün gelmedi nasılda hüzünlüyüm
Sonraki gün sonraki cuma
Hasret üstüne hasret yüklüyüm
Ben bir otobüs terminaliyim
Yolunu gözlüyorum adı bile muamma
Dökülüyor her taşım aklımda dua
Yoksa o gelirdi yâri bekliyor dua
Bugünde gelmedi günlerden cuma
Yıksınlar beni yoksa öldü mü
Yâri dua bekler yoksa benimki öldü mü
Bugünde cuma neredesin
Paramparça olsun her taşım neredesin
Mezar taşın olsun taşım hangi ağaç gölgesindesin