Kelimeler yetmiyor bazen sende olanı anlatmaya.
Anlatamıyorsun bir türlü onu sevdiğini.
Ne yapsanda olmuyor bazen.
Yüzün kızarıyor; susuyorsun…
Uykun kaçıyor geceleri ama o bilmiyor.
Tutamıyorsun ellerini sevdiğinin,
Utanıyorsun.
Kalbin delice çarpsa da söyleyemiyorsun onu sevdiğini.
Ellerin titriyor; susuyorsun…
Ya kırılırsa diyorsun hep,
Ya bir daha yüzüme bile bakmazsa.
Bir daha duyamazsam sesini.
İnemezsem gözlerinin derinliğine.
Aklın duruyor, düşünemiyorsun; susuyorsun…
Yalnızlık sende kalıyor her şeye rağmen.
İçinde yaşatıyorsun aşkını.
Kelimeler yetmiyor sende olanı anlatmaya
Yada sen yetiremiyorsun aşkını kelimelere.
Yutkunuyorsun, içine atıyorsun; susuyorsun…
Bizim bırakacak kara kaplı defterimiz yok geriye
Yada baloya gitme imkanımız.
Aynı sıraları da paylaşamıyoruz belki seninle.
Ama seviyoruz delicesine...
Demek istiyorsun, aklın karışıyor; susuyorsun…
Sen söyle şimdi. Hayat mı acımasız yoksa sevmek mi kötü.
Kelimeler mi yetmiyor aşka yoksa bende mi hata.
Yalnızlık mı iyi yoksa paylaşmak mı sevgiyi.
Söylemek mi kolay aşkını yoksa hep susmak mı…
Kayıt Tarihi : 9.12.2009 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatımın aşkını ilk tanıdığımda yazılmış bir şiirdir. O ilk heyecanımı ve aşkımı anlatan bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!