Bir sığınma talebiyle sarılırken şarkılara
Öksüz sokaklarda yankı bulur avazımız
Lacivert akşamların çoğul yalnızlığında okunurken künyemiz
Adı sanı bilinmeyen acılara tuz basarak
Suskunluğun orta yerinde
Bir kemanın telinden damlayan nihavent şarkıya akar gözyaşımız
Artık anladık ki
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;