yaşanamayan anlar o kadar ağır ki...
konuşamadığım anlar da oldu nedensiz...
yalnızlıktan değil nedenler...
mutlu olmaksa eğer amaç aşkta...
aşkın doğasına aykırı...
değil midir aşk nedensiz sevebilmek?
değil midir korkmadan 'seni seviyorum' diyebilmek...
sonunu bilmeden... acı da olsa sevebilmek...
duymadım hibir aşkın kötü günler görmediğini.
çok hırpalandığını da duydum...
ama gerçek aşklar galip çıkar bu hayat oyunlarından yalnız...
yalan aşk olamaz ki keza...
korkmuyorum aşktan...
korkmuyorum senden...
ya da ne bileyim korkmuyorum acıdan...
seninle acı çekmek bile bir onur aşkıma dair...
acıdan da geçse yolu,
tek etkisi daha çok sarmak olacak bedenini...
bedenime...
konuşamayacağım yeri gelince,
kızacağım bazı...
hırçın olabiliyorum bazen ama,
her acıda içim yanacak
her bakışımda gözlerine...
değil midir aşk incitmeden korkmak?
değil midir korkmak her geçen andan canansız?
razıyım ben bu aşka...
gözüm kapalı herşeye...
ne var korkacak sevgimden?
anlamsız hayatımıza tek katacak anlam, ikimizde gizli...
ben korkmuyorum güzel...
aşka bırakıyorum kendimi...
nedensiz, sebepsiz...
Kayıt Tarihi : 30.8.2005 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!