Yıllar geçmişti... Kim meydan okuyabilmişti ki yıllara; kim yenilmemişti, kim dimdik ayaktaydı hala?
Ne aynadaki gerçek yüzümdü ne de dokunduğum. Ben bile unutmuştum tüm gerçekleri... Bir zamanlar gerçek sandığım her şeyi geride bırakmıştım. Kalbimi, kendimi, seni... Bu bir son mu yoksa bir başlangıç mı bilmiyorum ama biten bir şeyler var içimde hayata dair. Geçen yılların yorgunluğu mu diyorum bu pes etme diyorum yoksa öğrenmekte geçiktiğim gerçekler mi?
Sessizim uzun süredir. Durgunum. Hüzünler ne zamandır sessizliğe döndü yüzünü, göz yaşlarım suskun bakışlara. Düşüncelerim ne zamandır boş, ne zamandır dokunmuyor rüzgar saçlarıma. Son buldu belki de her şey, her şey bitti, aşk bitti sonunda!
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta