Yıllar geçmişti... Kim meydan okuyabilmişti ki yıllara; kim yenilmemişti, kim dimdik ayaktaydı hala?
Ne aynadaki gerçek yüzümdü ne de dokunduğum. Ben bile unutmuştum tüm gerçekleri... Bir zamanlar gerçek sandığım her şeyi geride bırakmıştım. Kalbimi, kendimi, seni... Bu bir son mu yoksa bir başlangıç mı bilmiyorum ama biten bir şeyler var içimde hayata dair. Geçen yılların yorgunluğu mu diyorum bu pes etme diyorum yoksa öğrenmekte geçiktiğim gerçekler mi?
Sessizim uzun süredir. Durgunum. Hüzünler ne zamandır sessizliğe döndü yüzünü, göz yaşlarım suskun bakışlara. Düşüncelerim ne zamandır boş, ne zamandır dokunmuyor rüzgar saçlarıma. Son buldu belki de her şey, her şey bitti, aşk bitti sonunda!
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta