Yüzyıllardır gönlümün tahtında oturan bir gül, düştü kirli sulara
Çarptıkça yüreğimize, bizi ıslatmayan sevgi sularında artık düşsün
Özleminin gözyaşlarını salma, yöneltme artık bu korsansız sulara
Aşk yaşarken mevsim yazdır, aşk bitince, aşk bitince üşürsün gülüm…
Yorgun, zıpkın, gergin hasretlerimizin birbirini beklediği, özlediği anlarda yüreğimizi bu ıssız aşkın ormanlarında kaybediyorduk. Bu acılar, bu özlemler bizi hiç bilmediğimiz bir kente götürecekti, biz aldırmıyorduk. Zamanla kaybedilecek emzik hasretlerin meme başlarından dudaklarımızı çektikçe dilimiz kuruyor, kibirli, umarsız sarılışlarla günleri bohçalıyorduk.
Oysa, biz birbirimizi sevdiğimiz anlarda her şeyimizi affediyorduk, kırmızı bir gül bahçesinde pembe düşlerle büyüyor, yaramaz ve haylaz çocukları bir kedinin tüylerini okşar gibi seviyorduk. Ellerimizdeki fırçalarla caddeleri arşınlıyor, kimi hüzünlü, kimi çocukça, kimi de aşkla bu kentin tüm duvarlarını, bütün sokaklarını sevgiyle boyuyorduk.
Tamamını Oku
Korkunun, kimliksiz insanların cebinde taşındığı bu yerküre sularında aşk çekilince sularından, üşümelere duracaksın yunus gözlü. Bir mevsim yeşil duran her yaprak düşecektir unutma elbet dalından. Bundan sonra dileklerini kimselere söylemezsen, yüreğimdeki melekler her gece rüyalarında dokunur kalbine.
Tebrikler. Kutluyorum sizi ve kaleminizi.
Duygu dünyanızın derinliklerinden gelen yazınız çok güzeldi..Kutlarım..Nurdan Ünsal
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta