Aşk yaşanır ve biter; ama erken ama geç biter. Çünkü o derece yoğun ve yakıcı duygularla uzun süre yaşamak mümkün değildir ki, ruh sağlığı bozulur insanın.
Erken bitmesinde de fayda vardır bence, geç kaldı mı sarkar, uzar, tadı kaçar. Yaşamın hay huyları içinde yıpranır, eskir incitir ve incitilirsin. Eh birbirini incitmiş iki insandan da bir aşk beklenemez artık ve zaten bundan sonra yaşananların adı da aşk olmaz; bitmişi dürtmek, sürüklemek olur. Velhasıl kelam tatsız tuzsuz bir durum işte.
Her aşk biter; geriye kalan saygı, sevgi, dostluk ve arkadaşlıksa ne ala, birlikte yaşamaya devam edilir. Her iki tarafın arada sırada aşkı karşılıklı tazelemesi kaydıyla ilişki sürer. O zaman bir sorun olmaz.
Ama yolları ayırmaya karar verdiysen, hele de taraflardan biri buna yan çiziyorsa al sana problemler zinciri; kavga kıyamet, ağlak zırlak konuşmalar, tehditler, gurursuz davranışlar… Oooff bir yığın sıkıntı yahu…
Akıllıysan bittiğini kabul edip, derlenip toplanırsın, kırıklarını sarar, anılarını gömer, temizlik yaparsın.
Temizlik dedim ya; bu temizlik işine de önce beyninden başlamalıdır insan, çünkü her şey beyinde başladığı gibi, beyinde biter.. Boşalttın mı beynini, taaa ki yeni bir aşka kadar rahatsın demektir.
Aşk biter döküntüleri kalır etrafta;
Sessiz veya gürültülüce toplar ortalığı taraflardan biri.
Yahut yatar uyur, belki de gider içer, artık keyfine kalmış.
Daha da çok dağıtabilir her yeri ve kendini
Kim toplarsa toplasın der, umurumda değil,
Elbet tutar ucumdan tekrar birisi.
Bir şey diyeyim mi size; şayet denk gelirseniz aslında sevdadır en güzeli, az ve öz bulunanı... Bulursanız; koruyun, kollayın... Harcamayın sakın.
Bence ve özetle.
2 Aralık 2012
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 2.1.2014 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!