İrislerimde nakş bir güzellik, sen!
Oysa, hayalini nerden bilirdim?
Zöhre doğmuşken benim her ânıma
Masalmışsın, tahmin edemedim.
Ben yarattım, belkide aklımda...
Sayfalara aktarabildik anca...
Zaten, kalbe hakkını veren varsa,
Sen feleğin çarkını şimdi gör!
Zöhre sönmüş, sevgi yalnız, kalp duruk;
Hayal acı, güven öksüz, aşk yılgın.
Hangi asrın astığı ip sallıyor ki?
Ucunda ağlayan, bizim kalbimiz...
Ben, saçlarını salıncak bilenim;
Kalkmam, çünkü aşkı ölümsüz bildim.
Senin yokluğun bana yok be gül,
Çünkü ben seni de beşer bildim!
Kayıt Tarihi : 6.7.2017 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(27.06.2017)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!