Aşk Bir Serüven, Dudakta Ayin

Gecenin sessizliği parçalanır kuytu köşelerde...
Bir adam nikotin yalnızlığına bürünür,
Bir kadın aşka sarılıp çiğ düşen yüreğini ısıtır.
Gözlerine yağmurlar yağar çığlık çığlığa...

Yalnızlığı sağar iki sevgili,
Tüm sırçadan düşlerini...
Yok olur yıldırım aralarından hengameler, acımasızca...
Ruhları asılıdır ta Adem'den beri
çengelli bir iğne ucuna,
Sevdanın o dipsiz,
o engebeli yollarına...

İki yakarış, iki feryat olur aşka seslenen...
Asılır aşk boyunlarında,
şah damarını kesercesine...
Bir serüven,
eseridir şimdi o belizler...

Öyleyse;
As ruhumu yâr,
Sapla yüreğine yüreğimi...
Kanamaya meyl eden yaralarımın çığlığı,
Geceme karabasan gibi sızan düşlerimin ince döşü ol;
Isıt beni...
Dudaklarımda ayin ol,
aşka söylet beni...

Zülüflerimde bir bahar kokusu,
kanasın tüm cümleler...
Ellerimde bir sen yoksunluğu,
erisin diş'li saatlerde o yosun gözler...

Hüzn-ü Sevgi