Aşk bir satranç tahtasıdır Şiiri - Murat ...

Aşk bir satranç tahtasıdır
Gönül masasıdır, kara ve ak'tan,
Sevende sevilende birer taştır
Yazılmış bir kader, taçsız ve çıplak.
​
Kimi piyon, kimi at, kimi fil,
Kimi kale, kimi vezir, kimi ise şah;
Taşınan her duygu, bir hamlelik sır
Her kayıp, kalpte açılan derin bir ah.
​
Sevilen bu oyunda tek ve yüce şahtır
Dokunulmazdır, tahtın üzerindeki yemin.
Seven ise at, fil, kale, vezir ve piyondur
Uğruna eriyen, aşkın en sadık neferi.
​
Vezirler, kaleler canını verir tereddütsüz
Feda, onların tek bildiği asil yol.
Atlar sıçrar, filler çaprazından siper olur
Şahın gölgesinde erir benlik, olur kül.
​
Şah, yeri geldiğinde hepsini feda eder
Gözü yaşlıdır, ama kararı kesindir.
Zira şah düşerse o büyük aşk oyunu biter
Ve tahtada kalmaz hiçbir taşın anlamı, hiçbir şiir.
​
Aşk budur, bir feda yemini, şahı yaşatmak için
Taşlar erir, ruhlar yorulur, yol uzar.
Sonunda kalan, o kırılgan şahın yalnızlığıdır
Oyun bitse de, aşkın anısı kalır, kalbe sızı yazar.
​
Tahta bomboştur şimdi, taşlar kutuya kondu
Ne bir "Şah!" sesi kaldı, ne bir vezir feryadı.
Ama her hamle, gizli bir not, bir sırrı sundu
O büyük destanın küllerinden doğan yadı.
​
Kaybedilen her taş, kalpte bir boşluk yaratsa da
O kutsal amaç uğruna düşülür her an.
Çünkü bilir o yalnız şah, taç giymiş o gurur
Aşkın oyunu bitmez, sonsuz bir feda kervanı.
​
Ve kutu açılır yeniden, nefesler tutulur
Piyonlar, atlar, kaleler yerini alır yine.
Her bitiş, aslında yeni bir başlangıç olur
Aşkın oyunu, daima bir sonraki savaştır, ebedi bir sine.
​
Satranç tahtası bekler bir sonraki eli
Her aşk yeni bir meydan okumadır, zorlu bir düello.
Zar değil, akıl atılır; hamle yapılır belli
Biten her oyun, kalpte yeni bir dersin tablosu.
​
Tamamlandı. Aşkın tahtası sessizliğe büründü
Lakin mürekkep kurumadı, defter kapanmadı.
Çünkü bir sonraki hamle, o büyük oyunun özü
Yine feda, yine sadakat, yine aşkla donandı.