Aşk bir korkuymuş! Şiiri - Poyraz Karadeniz

Aşk bir korkuymuş!
Kırık kalpleri dolaştım
Yarım kalmış duyguları tamamladım..
Ama bir türlü ona ulaşamadım!

Korku beni yaşatan bir duygu
Bir duygu ise benim için bir umut oldu
Her gün yaşıyorum ben bu korkuyu!
Korkuyla göz açıyor, korkuyla kapıyorum!

Çiçekler insanın içini açarmış!
Ben onları her gördüğümde
Onlar bana surat asar
Neden solup giderler anlamadım!

Elimde beyaz bir lale
Senin yolunu tutmak için hazırlanıyorum
Birden bir cesaret kopuyor içimden
Yerimde saplanıp kalıyorum!

Kar yağınca insan ferahlarmış!
Bir kar tanesi benim için bir gözyaşı
Esen soğuk hastalık sancısı!
Kar yağıyor dışarıda ağlamaktayım!

Gözyaşlarım yerde secde ediyor
Hayallerim yok olup gidiyor
Ben sıcacık evimde
İliklerime kadar donuyorum! !

Al bak dışarda yine poyraz esiyor!
Neden hep poyraz esiyor
Gelde anlat bunu bu deli sevene
Anlatabiliyorsan anlat ben başaramadım! !