Aşk Bir Kere Şiiri - Gözde Hatiboğlu

İç sesime eş bir düzlemin var bende
Aklıma geldiğin yerde etrafımı saran senler
Sıcaklığın yarattığı seraptan gerçeğe dönüyor
Yolların uzunluğunda elim camda düşten uyanıyorum
Sonra sahiline vuruyorum kendimi şehr-i İstanbul’un
Hisardan bebeğe doğru parmak arası bir yürüyüş halindeyim

Etrafın hareketi sadece silüet, sesleri kıstım
Bir an senin tıpkın gibi biriyle irkiliyorum
Gözbebeklerimden tenime doğru sarıyor heyecan
Elimde adın, uzun uzun çalıyor bekliyorum
Hayal kırıklığı değil kapatırken boşlukta bırakılan
Biraz kızgın aynısın işte bak, değişmiyor diyorum
Yaşantıya kaldığı yerden devam ederken çalıyor adın
Kulağımın pasını silen özlediğim şarkıyla resmine bakıyorum
Sesin heyecana yenik düşürüyor hep olduğu gibi
Alev alan güne ekleniyor sana dair sıcak yaşantılarım
Nasıl bir büyü yaptın da bana hala kader çarkımdasın
Nasıl bir inanç var içimde değişti sanıyorum, yanlıyorum

Her köşe başını tutmuş yine senler tuzak mı, tutsak mıyım
Dalgın anılardan çıkmaya çalışırken sana takılıyorum
Kendimi kasırgayla çıkan hortum içinde buluyorum
Tutuşunu beklemeyi çoktan bıraktım
Ondan belki yerini boş bıraksam da aşka yakınlığım
Savruluyorum sanıyordum aşkının içindeyken
Yeniden aynı duyguyla yola çıkmamaya tövbeliydi yüreğim
Çıkmadım da, aşk bir kere
Başka bir şey öğrendim bu sefer
Herkese eski bana yeni, oyun oynuyorum

(27.Haziran.2007)