Son kale Çanakkale;
yıl bin dokuz yüz on beş’te!
Kara bulutlar dolaşıyor o günlerde,
savaş yorgunu ülkem gibi
boğazın incisi Çanakkale de,
barut kokusunun esaretinde:
Arı Burnu, Anafartalar, Seddülbahir tetik üzerinde…
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun