keskin bir soğuk gibiiydi seni özlemek,
üşüyerek daha bi üşümek istiyordun.
burnunda yanlı bir kırıklık
bertarfa bir yalnızlıkla
lavanta kokulu bir kadın
hayata-
---hata yapma hakkını sunuyordu!
elleinde
incecik
dekolteli kalabalığa
meydan okuyordu!
bütün geçmiş ve gitmişliğine
yorganına sardığı öksüzlüğüne
evdeki karanlığına
sokaktaki kedi bulaşıklarına aldırmadan
bir ısırık alıyordu aşk,tan..
elmanın masumiyeti kadar
cennetin gölgesi vuruyordu kalp mevkiine.
adem kadar adam,
havva kadar 'günahsız' gözleriyle
seni özlüyordu
bıçak soğukluğundaki yakınlığına! ! !
susmalar ekliyordu bileylenmişinden.
keskin ibr soğuk gibiydi
seni özlemek!
Kayıt Tarihi : 12.12.2010 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!